Nieważność badania z mocy prawa

Art. 66 ust. 6 ustawy o rachunkowości wskazuje, w jakich okolicznościach badanie sprawozdania finansowego jest nieważne z mocy prawa. Chodzi o naruszenie wymienionych w art. 66 ust. 6 ustawy o rachunkowości przepisów ustawy o biegłych rewidentach lub rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014, które odnoszą się do niezależności biegłego rewidenta i firmy audytorskiej. Interpretacja tego przepisu mogła rodzić wątpliwości, w związku z tym KRBR zwróciła się z prośbą do Ministerstwa Finansów o przedstawienie stanowiska.

Departament Efektywności Wydatków Publicznych i Rachunkowości w MF wyjaśnił, że każde naruszenie przepisów wskazanych w art. 66 ust. 6 ustawy o rachunkowości skutkuje nieważnością badania z mocy prawa – niezależnie od stopnia naruszenia przepisów.

W obecnym stanie prawnym nie ma podziału naruszeń na istotne lub mniej istotne, nie ma odstępstw ani skalowalności. Zagadnienie to jest niezwykle ważne nie tylko dla firm audytorskich i biegłych rewidentów, ale także dla klientów. Z uwagi na konsekwencje i odpowiedzialność, firmy audytorskie i biegli rewidenci powinni zachować szczególną ostrożność, aby nie dopuścić do naruszenia tych przepisów.

Z pismem PIBR można zapoznać się tutaj.

Treść odpowiedzi MF dostępna jest tutaj.