Rzeczpospolita: Raportowanie ESG zyskuje na znaczeniu

Według „Rzeczpospolitej”, „Wraz z upowszechnieniem inicjatyw ESG (ang. environ­ment, social, governance) - częściowo na skutek zmie­niających się oczekiwań udziałowców, a także zmiany podejścia wśród podmiotów zapewniających finansowanie, nowych regulacji, debat spo­łecznych i ryzyk reputacyjnych oraz na skutek nowych szans biznesowych - zapotrzebowa­nie na informacje dotyczące ESG oraz weryfikację informa­cji znacznie wzrosło na prze­strzeni ostatnich lat i trend ten będzie się z pewnością utrzy­mywał”. Odpowiedzią na zainteresowanie tematyką ESG jest badanie przeprowadzone przez International Fede­ration of Accountants (IFAC) oraz Association of Interna­tional Certified Professional Accountants (które reprezen­tuje AICPA & CIMA). W ramach badania prze­analizowano raporty zawiera­jące informacje ESG pocho­dzące z 22 jurysdykcji (krajów i terytoriów). Analiza objęła 1400 firm (po 100 firm z sześciu największych światowych gospodarek oraz po 50 firm z pozostałych 16 ju­rysdykcji; badanie nie obejmo­wało podmiotów z Polski). Efektem tego globalnego porównania jest raport „The State of Play in Sustainability Assurance”, który został dodat­kowo opatrzony danymi obra­zującymi, jak i gdzie raportowa­ne są informacje dotyczące zrównoważonego rozwoju, jakie standardy są w tym celu wykorzystywane oraz jak od­nosi się to do praktyk związa­nych z ich weryfikacją.

Jak odnotowuje „Rzeczpospolita”, „raport dowodzi braku standaryzacji w weryfikacji informacji doty­czących zrównoważonego rozwoju”. „Globalne praktyki dotyczące raportowania ESG i atestacji ujawnianych infor­macji - w tym powszechność i poziom atestacji oraz wyko­rzystywane standardy i rodzaj podmiotu weryfikującego in­formacje - różnią się istotnie w zależności od kraju”. Badanie wykazało, że 91 % analizowanych firm ujawnia pewien poziom informacji w zakresie zrównoważonego rozwoju, jednak tylko 51 % firm, które to robią, zapewnia im pewną formę weryfikacji. Tylko 63 % z tego typu usług atestacyjnych dokonywanych jest przez firmy audytorskie lub powiązane z audytem, często więc weryfikacja nie jest wyko­nywana przez profesjonalistów (w Polsce przede wszystkim biegłych rewidentów), którzy jako eksperci, posiadają odpo­wiedni zestaw umiejętności zawodowych, kwalifikacji i doświadczenia oraz podlega­ją wymogowi niezależności i standardom etycznym. Gazeta zwraca również uwagę na zróżnicowanie w stosowanych standardach raportowania.

Wyniki raportu skomentowała Barbara Misterska-Dragan, prezes Krajowej Rady Biegłych Rewidentów. Jak zauważyła, „Polscy biegli rewidenci biorą udział w kształtowaniu standardów raportowania niefinansowego. Promujemy sprawozdawczość niefinansową poprzez popularyzatorskie publikacje i publiczne wypowiedzi, obejmujemy naszym patronatem naukowe seminaria i biznesowe konferencje. Raportowanie niefinansowe to także część programu szkoleniowego Centrum Edukacji PIBR”. Jej zdaniem praca ta „wydaje się właśnie przynosić efekty. Mamy do czynienia z przełomem w raportowaniu niefinansowym: wiele firm w 2020 czy w 2021 r. opublikowało raport ESG po raz pierwszy. Najbardziej cieszy to, że ta tendencja wychodzi poza branże liderskie, przede wszystkim związane z rynkami finansowymi, oraz poza grupę największych, międzynarodowych przedsiębiorstw”.

Według prezes KRBR najsilniejszym bodźcem do rozpoczęcia i rozwijania raportowania ESG przez firmę jest kwestia dostępu do kapitału. „Koszty pozyskania finansowania bez rzetelnych, zaudytowanych informacji o środowiskowych czy społecznych oddziaływaniach będą rosły - to jest argument, który przemawia nawet do tej malejącej (na szczęście) grupy menedżerów, którzy społeczną odpowiedzialność biznesu uważają za sferę quasi-reklamową. Corporate governance stanowi swoisty ekosystem: korporacje audytują swoje łańcuchy dostaw i wymagają od swoich partnerów biznesowych przejrzystości w zakresie ESG, a presja tego rodzaju rozszerza dobre praktyki na kolejne branże i firmy. Skoro mówimy o presji, nie wolno zapomnieć o bardzo skutecznych naciskach opinii publicznej, wspieranych przez zaangażowane organizacje pozarządowe i kształtujących politykę dużych inwestorów instytucjonalnych”.

W opinii prezes KRBR „rzetelna sprawozdawczość ESG to przede wszystkim użyteczne narzędzie dla samych raportujących. Nie da się skutecznie prognozować, budować strategii i ewaluować efektywności bez pełnego obrazu działalności przedsiębiorstwa. Pandemia Covid-19 dostarczyła na to świeżych dowodów: firmy, które udostępniały informacje ESG, statystycznie radziły sobie w tych trudnych miesiącach lepiej”.

Zdaniem Barbary Misterskiej-Dragan przed samorządem biegłych rewidentów „stoi kolejne, ważne zadanie związane z kształtowaniem wysokiej jakości usług jakie będą świadczyli biegli rewidenci po zakończeniu prac nad unijną dyrektywą dotyczącą sprawozdawczości zrównoważonego rozwoju”.

Artykuł w „Rzeczpospolitej” powstał w ramach cyklu edukacyjnego CIMA.